Code Week – nietypowy, domowy…czyli offlinowe kodowanie z kubkiem gorącej czekolady?

Code Week, czyli tydzień kodowania (15.10 – 23.10.2016), dla osób związanym z kodowaniem nie jest niczym nowym. Pewnie już od jakiegoś czasu myślą nad zorganizowaniem swoich wydarzeń w tym okresie.
Nie trzeba być informatykiem, żeby zrozumieć podstawy kodowania…przy odrobinie chęci i włożonego wysiłku można też takie wydarzenie zorganizować: w przedszkolu, szkole, a nawet ze znajomymi w domu.
Można wzorować się na scenariuszach ze strony Mistrzów Kodowania
Materiały Mistrzów Kodowania

Można zacząć też od całkowitych podstaw.
Jak? Postaram się podać kilka prostych pomysłów, które można wykorzystać.

Bardzo prosta zabawa, wykonanie planszy też nie będzie trudne.

Potrzebujemy: podwójny komplet 9 dowolnych obrazków (tematykę można dobrać pod aktualnie realizowaną, można pójść w zainteresowania dzieci, w bajki, pełna dowolność…ja wykorzystałam obrazki Mistrzów Kodowania, bo będziemy w przedszkolu bawić się w taką samą zabawę na macie,
więc będą mieli mniejszą wersję do domów). Oprócz obrazków potrzebne jeszcze będą kartki ze strzałkami, opcjonalnie można dodać również kartki z cyframi i …i tyle?

Jeden komplet obrazków układamy tworząc kwadrat: 3 obrazki w poziomie, 3 obrazki w pionie. Z drugiego kompletu obrazków wybieramy jeden, to będzie nasz początek, start. Od tego obrazka rozpocznie się zabawa. Następnie dokładamy kilka strzałek. Zadaniem dziecka będzie ustalenie, na którym obrazku zakończy się zabawa, jeśli będziemy poruszać się zgodnie z kodem wskazanym ze strzałek. Można przygotować kilka takich kompletów obrazków i bawić się na czas, można zamieniać się rolami, można ułożyć kod, w taki sposób, że wyjdziemy poza planszę itd.

Na tej samej zasadzie można kodować nawet bez planszy, wystarczy 9 różnych zabawek, kolorowych papierowych talerzyków, kubeczków z naklejonymi kropkami w różnych kolorach lub jakiś innych przedmiotów (liczba przedmiotów również jest dowolna, nie musi być 9)

Można pobawić się w „miejsca na krzesłach”. Krzesła ustawiamy też w taki kwadrat, oznaczamy to, które jest startem, następnie za pomocą kodu słownego (dwa do przodu, jedno w lewo, jedno w tył…) prowadzimy do upatrzonego. Dziecko siada na krzesło, do którego doprowadził je kod.